بریکینگ بد (رهسپار تاریکی . Breaking Bad) – یا افسار گسیختگی یا قانون شکنی یا هر اسم دیگری که بتوان به آن نسبت داد. معجونی شگفت انگیز از سرگرمی، تفکر، هیجان غیر زودگذر و جعلی و هر ویژگی ممتاز دیگری است که می‌توان از یک اثر نمایشی درجه یک انتظار داشت. بریکینگ بد به تمامی نیازهای مخاطب پاسخ به جا و در لحظاتی فراتر از انتظار می‌دهد و به حق با تمام احترامی که برای اثار بی‌نظیر دیگری مثل بازی تاج و تخت و فارگو و خانه پوشالی و امثالهم قائلم در صدر برترین سریال‌هایی که تاکنون دیده ام قرار می‌گیرد.

بریکینگ بد در نمایش قصه تلخ خودش تمام جنبه های تاریک داستانی را در نظر می‌گیرد و کاملا بی‌رحم است. در این سریال هر عمل اشتباه چه کوچک و چه بزرگ همگی تاوان دارند و گویی هیچ شخصیتی از تاوان اعمالش در امان نیست.

بریکینگ بد شخصیت اصلی سریال و اطرافیانش را وارد تونلی تاریک، نا امن و پرخطر می‌کند و هریک را، بنا به موقعیت‌های داستانی دچار چالش می‌کند. والتر وایت (با اجرای درخشان برایان کرانستون) در روند سریال هیولای واقعی خود را رها می‌کند. این هیولا که به مرور خود والتر وایت و سایرین را می‌بلعد بزرگترین تهدید سریال است.

سازندگان اثر با مقدمه چینی های به جا و دوری از تعجیل در نمایش ضربتی حوادث در هرچه واقعی‌تر و باور پذیر‌تر بودن تغییرات والتر موفق می‌شوند بیننده را با تمام جزییات پیرامون وی آشنا سازند. بریکینگ بد از مردی می‌گوید که تلاش دارد زندگی تباه شده و بیهوده خود را تبدیل به یک امپراطوری با صلابت کند. به واقع پیشرفت‌های کاری والتر در تولید مواد مخدر بیشتر از اینکه او را از لحاظ مالی قدرتمند سازد در جهت تقویت روحیه او و ارضا شدن حس قدرت اوست.

فردی‌که در جایگاه اجتماعی و بعضا خانوادگی مدام تحقیر شده می‌تواند با تولید شیشه برای خودش اعتبار از دست رفته اش را باز پس گیرد. بریکینگ بد در مورد مردی است که محدوده زندگی خود را از خانه و محل کار معمول به دل بیابان‌های بی آب و علف می‌کشد. خود را از قید و بند اجتماعی دور می‌کند و گویی از فرش به عرش می‌رسد.

به نظرم سریال بریکینگ بد را مردان بهتر از زنان درک کنند. والتر وایت به عنوان مردی سکان دار خانه و خانواده در این سریال برای عقده گشایی ویژگی‌های مردانه خود دست به نوعی خود ویرانگری میزند و اگر چه از جایی به بعد اطمینان دارد سرانجامی جز مرگ در انتظارش نیست تا ته خط می‌رود. بریکینگ بد تمامی لایه های روانشناختی خود را مابین قتل‌ها، تیر انداری‌ها و موش و گربه بازی‌هایش به خورد مخاطب می‌دهد و برای بحث سرگرمی نیز ارزش قائل است.

سریال بریکینگ بد مانند کابوسی طبقه بندی شده و مهندسی شده است. چنانچه هرچه جلوتر می‌رویم جو خفقان آور سریال بیشتر نفسمان را تنگ می‌کند. اپیزوهای نخستین دقیقا حکم آرمش قبل از طوفان را دارند. بریکینگ بد رفته رفته از میزانسن‌های چند نفره و صمیمی خانوادگی به نماهایی بسته تر. کم نورتر و تیره تر می‌رسد و اشک‌ها، فریادها، خونریزی‌ها و حسرت‌های شخصیت‌ها جای خنده، نشاط و سرزندگی روزهای ابتدایی سریال را می‌گیرند. بریکینگ بد مجموعه ای کامل و اثر گذار است که با اطمینان می‌توان ادعا کرد اگر آنرا ندیده باشید انگار تاکنون هیچ سریالی تماشا نکرده اید. بریکینگ بد تکرار نشدنیست باور کنید.