(خانه دوست کجاست؟ Mary And Max) به راستی نقطه آرامش و رضایت انسان در زندگی پیچیده امروزی چیست؟ آیا ترسیم اهداف و در ادامه تلاش برای رسیدن به آنها کافیست یا این اهداف توهمات خیالی ما هستند؟ چه می‌شد اگر می‌توانستیم در جاده طولانی و طاقت فرسای زندگی لذت‌های آن را به نوبت دستچین کنیم و در انتهای مسیر با لبخندی به نشانه رضایت از پلی عبور کنیم و به ناشناخته های بعدی برسیم؟ انیمیشن عجیب و غریب و دوست داشتنی (مری و مکس) حول چنین سوالات فلسفی کهنی پرسه می‌زند و بدون اینکه لحظه ای دست از تلاش بردارد سعی دارد با موشکافی میان روح زخم خورده شخصیت‌هایش به پاسخی درخور برسد.

این انیمیشن برای کودکان که هیچ برای ذهن و روحیات مخاطب بزرگسال و حرفه ای سینما هم همچون خوراکی سنگین و دیر هضم ذهن و فکر را مشغول می‌کند. مری و مکس دست روی شخصیت‌هایی تنها و نچسب می‌گذارد و تمام هنرش در این است که مخاطب را با آنها همراه می‌سازد و کاری می‌کند سرنوشت و اعمالشان برای او مهم و کنجکاو برانگیز شود. این انیمیشن بدون هیچگونه کم کاری و کم فروشی به مخاطب تلنگر می‌زند و با نشانه گذاری های منحصر به فردش در مقام یک روایت انسانی به بررسی جهان بی رحم. آلوده و فراموشکار امروزی می‌پردازد.

در مری و مکس انسان‌های تنها و فراموش شده البته به جای دست روی دست گذاشتن و غصه خوردن به نبرد با افسردگی‌ها و تاریکی های درون می‌روند و تمام مصائب و دشواری‌ها ی راه را به جان می‌خرند. البته که این نبردی نیست که بتوان همواره پایان خوشی را برایش متصور بود اما نوع روایت اثر که ترکیبی از واقعیت و انگاره های ذهنی شخصیت‌هاست چنان درهم تنیده می‌شوند که گویا نتیجه نهایی به اندازه تماشای چالش‌ها و بالا و پایین‌های داستان برایمان حیاتی نیست. این یک نمایش تنش‌زا و نفس‌گیر است که هرچند گه‌گاهی با چاشنی طنز تلطیف می‌شود اما مدام انتظار وقوع یک حادثه تلخ را از آن داریم.

مری و مکس درنهایت موفق می‌شود با درگیرکردن ذهن مخاطب و ضربه های عمیق عاطفی خود تبدیل به اثری شود که می‌توان تا آخر عمر از آن یادکرد. خشم، ترس، نفرت از خود و دیگران. بدبینی به سایر شهروندان و نا امیدی و یاس نسبت به معادلات این دنیا از مهمترین جهت گیری های فکری هستند که برای شخصیت‌های این فیلم مدام تکرار می‌شوند و گویا آن‌ها ( و در مقاطعی ما به عنوان مخاطب) در چرخه ای بسته از آنها قرار داریم و شاید رهایی و رستگاری برای هرشخص تنها با کوچ میسر شود. مری و مکس برای نبرد با تاریکی و ستیز با تباهی قدم‌هایی محکم بر می‌دارد و در نهایت مخاطب را به این فکر فرو می‌برد که آیا این زندگی ارزش مبارزه کردن و ایستادگی دارند یا خیر؟

همچنین ببینید: فیلم » فیلم ایرانی » نقد فیلم » وبلاگ